«Το αίτημα των λαών της Μεσογείου για
μια αποπυρηνικοποιημένη Μεσόγειο».
(Θέμα εγγραφέν με εισήγηση του βουλευτή κ. Γιώργου Περδίκη).
Το πυρηνικό
ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα
Νο. 4 του Πυρηνικού
Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε
εδάφη της Ουκρανίας. Το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στη Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων,
διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν
στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία
σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από το ατύχημα πέθαναν επιτόπου δυο από τους εργάτες
του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 πυροσβέστες που
έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι
πυροσβεστών και εργατών ως το 2004. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία
εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων (από 75.000 – 300.000) εξαιτίας της επιβάρυνσης
του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν
άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν στο ραδιενεργό νέφος, με χιλιάδες
θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα
Το πρόσφατο πυρηνικό
ατύχημα στην Ιαπωνία δημιούργησε παγκόσμια κατακραυγή κατά των πυρηνικών
προγραμμάτων πολλών χωρών. Μία από αυτές τις χώρες είναι η Τουρκία η οποία
προγραμματίζει την ανέγερση πυρηνικού εργοστασίου στην περιοχή Άκκιουγιου
απέναντι από τις ακτές της Κύπρου.
Η ραδιενέργεια
από ένα πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σε περίπτωση διαρροής
θα καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων αλλά και κάθε ζωντανού πλάσματος στην
περιοχή. Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί ένα γιγαντιαίο και
αλληλεξαρτώμενο οικοσύστημα. Μια πιθανή απώλεια ραδιενέργειας πλήττει άμεσα
εκτάσεις πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων. Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ ακόμα
βασανίζει τους ανθρώπους και το περιβάλλον σε όλες τις χώρες γύρω από τον Εύξεινο
Πόντο. Οι χιλιάδες των ανθρώπων που έχουν πεθάνει και των τόσων άλλων που ακόμη
γεννιούνται με διάφορες ασθένειες λόγω της ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε
στην ατμόσφαιρα, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να επαναληφθεί ξανά το ίδιο
λάθος. Ο πυρηνικός κίνδυνος που αντιμετώπισε πρόσφατα η Ιαπωνία μπορεί να
επαναληφθεί σε πολλές περιοχές του κόσμου και ειδικά στο Άκουγιου, που
βρίσκεται πολύ κοντά σε επικίνδυνο σεισμικό ρήγμα.
Πέραν όμως του
κινδύνου ενός ατυχήματος που θα προκαλέσει διαρροή ραδιενέργειας (κάτι που σε
μικρό ή μεγάλο βαθμό έχει συμβεί στους περισσότερους εν ενεργεία πυρηνικούς
σταθμούς) υπάρχει πάντα το θέμα των πυρηνικών αποβλήτων. Τα πυρηνικά απόβλητα
αποτελούν από μόνα τους πυρηνική απειλή που θα διαρκέσει για αιώνες. Κανείς δεν
μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι υπάρχει ασφαλής φύλαξη τους, αφού ο κίνδυνος των
διαρροών θα είναι πάντοτε παρόν. Το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων είναι
πολύ μεγάλο και αυτό διαψεύδει τις θεωρίες ότι τα πυρηνικά αποτελούν φτηνή πηγή
ενέργειας. Είναι γιατί δεν υπολογίζουν το κόστος αυτό, ούτε το κόστος των
περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ποια αλήθεια περιοχή θα θέλει να φιλοξενήσει για
μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια πυρηνικά απόβλητα θαμμένα στο έδαφός της;
Έχουμε επίγνωση
του ψηλού κόστους των κλασσικών πηγών ενέργειας. Το πετρέλαιο λιγοστεύει και η
τιμή του θα πηγαίνει συνεχώς στα ύψη. Το κάρβουνο, ο άνθρακας και άλλες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούμε
σήμερα, (ακόμα και το φυσικό αέριο)
συνεργούν στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στις κλιματικές αλλαγές.
Οι κλιματικές αλλαγές που βιώνουμε κάθε μέρα,
είναι αποτέλεσμα της άναρχης χρήσης των πιο πάνω πηγών ενέργειας. Η ανθρωπότητα
δεν έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η
μείωση της κατανάλωσης ενέργειας από τους ανθρώπους σε συνδυασμό με την
αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας που είναι άφθονη και αβλαβής, μαζί με τη χρήση
άλλων εναλλακτικών πηγών ενέργειας είναι η μόνη σίγουρη και ασφαλής μέθοδος
κάλυψης των ενεργειακών αναγκών.
Για εμάς η
πυρηνική ενέργεια δεν είναι η απάντηση στις κλιματικές αλλαγές, ούτε στο
ενεργειακό πρόβλημα.
Έχω την άποψη
ότι Κύπρος και Ελλάδα πρέπει να ενεργοποιηθούν δραστικά προς την Ευρωπαϊκή
Ένωση και να εγείρουν το ζήτημα της αποπυρηνικοποίησης της Ανατολικής Μεσογείου
και εγκατάλειψης των Τουρκικών σχεδίων για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο
Άκκουγιου ως προϋπόθεση για την περαιτέρω προώθηση της ενταξιακής πορείας της
Τουρκίας (όπως έκανε η Αυστρία για τους πυρηνικούς σταθμούς της Σλοβενίας).
Εμείς του
Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, θα αγωνιστούμε για ένα καθαρό περιβάλλον
με καθαρές πηγές ενέργειας. Θα
αγωνιστούμε ενάντια στην κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Άκκιουγιου,
απέναντι από την Κύπρο. Αναγνωρίζουμε το κοινό πεπρωμένο που ενώνει το
περιβάλλον μας και καλούμε όλους τους αντιπυρηνικούς ακτιβιστές από Κύπρο,
Ελλάδα και Τουρκία σε κοινό αγώνα ενάντια στο οικολογικό αυτό έγκλημα που
προσπαθεί να επιβάλει η τουρκική κυβέρνηση.
