Ομιλία Βουλευτή Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών κ. Γιώργου Περδίκη
Ολομέλεια 14 Δεκεμβρίου 2010
Είναι συνηθισμένη κοινοβουλευτική πρακτική, η συζήτηση των κρατικών προϋπολογισμών να αποτελεί ευκαιρία για τοποθέτηση των κομμάτων έναντι της οικονομικής και της εν γένει κυβερνητικής πολιτικής.
Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών συμπαρατάχθηκε στο Β’ γύρο των προεδρικών εκλογών με το ΑΚΕΛ, το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, και άλλες πολιτικές κινήσεις, στην εκλογή της παρούσας κυβέρνησης.
Όλοι αυτοί – πλην των Οικολόγων – συγκρότησαν το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Χριστόφια που κυβερνά τη χώρα από το Φεβρουάριο του 2008 και διαχειρίζεται την τύχη του λαού μας.
Στηρίξαμε την επιλογή μας, στην ελπίδα. Μια ελπίδα που όσον αφορά το Κυπριακό ήταν μάλλον προσδοκία, αλλά οπωσδήποτε ήταν κάτι περισσότερο από ευχή σε ότι αφορά την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πρόταση αυτής της Κυβέρνησης.
«Δίκαιη λύση, δίκαιη κοινωνία» μας είπαν. Ομολογώ ότι δεν τους πιστέψαμε εξ’ ολοκλήρου.
Δεν αναμέναμε – για παράδειγμα – από αυτήν την κυβέρνηση να διαχειριστεί το Κυπριακό – το μεγαλύτερο ζήτημα που απασχολεί την πολιτική στη χώρα μας – με την ίδια σταθερότητα και επιμονή που χαρακτήριζαν την πολιτική του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Όμως οπωσδήποτε δεν περιμέναμε ότι θα είχαμε τόσο ταχεία διολίσθηση του Κυπριακού – και με ευθύνη της δικής μας ηγεσίας – προς το χειρότερο. Η «δίκαιη λύση» μετατράπηκε – μέσω της συμφωνίας της 23ης Μαΐου 2008 και των απευθείας διαπραγματεύσεων χωρίς συμφωνημένη βάση και προετοιμασία – σε μια πορεία που οδηγεί στη συνομοσπονδία και στον πλήρη έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία. Οι ευθύνες της Τουρκίας, της κατοχικής Τουρκοκυπριακής ηγεσίας και των άσπονδων φίλων μας, είναι βεβαίως τεράστιες, αλλά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε και στις γενναίες προσφορές του Προέδρου Χριστόφια για εκ περιτροπής προεδρία σε συνδυασμό με την σταθμισμένη διασταυρωμένη ψήφο, την εκ των προτέρων νομιμοποίηση 50.000 εποίκων και την υπόσκαψη των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και επιστροφής των προσφύγων με την υποβολή των προτάσεων για το περιουσιακό. Ευθύνες εντοπίζονται επίσης και στην πολιτική της κυβέρνησης σε ότι αφορά την αξιοποίηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, αφού τον Δεκέμβριο του 2009 η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε συγχωροχάρτι στην κατοχική δύναμη.
Καταθέσαμε ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου ένα πλήρες και συνεκτικό σχέδιο επτά προτάσεων για μια άλλη πορεία διεκδίκησης, ένα σχέδιο Β’. Ο πρόεδρος Χριστόφιας συστηματικά αγνοεί τις προτάσεις μας ή τις εκφυλίζει σε άπνοες και αδύναμες διακηρύξεις. Ενώ η Τουρκία διαθέτει – κατά τις πρόσφατες δηλώσεις του Μπαγίς – διάφορα εναλλακτικά σχέδια, ο Πρόεδρος αρνείται το να σκεφτεί καν τέτοια προοπτική.
Ιδιαίτερα, και εν όψει και των διαφαινόμενων πιέσεων για χρονοδιαγράμματα, επιδιαιτησία και τετραμερή διάσκεψη, που θα ακολουθήσουν την κρίσιμη συνάντηση του Ιανουαρίου, προτείναμε προς την πολιτική ηγεσία να προτάξει το θέμα των εποίκων, της κατοχής και της αποστρατικοποίησης. Το θέμα των εποίκων και της παράνομης εκμετάλλευσης των περιουσιών στα κατεχόμενα πρέπει, κατά την άποψη μας, να καταστεί κομβικό σημείο και προϋπόθεση για την περαιτέρω συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας οφείλει να διεκδικήσει με τόλμη και αποφασιστικότητα την ανεξάρτητη απογραφή και τον τερματισμό του εποικισμού και της παράνομης οικοδόμησης των Ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα ως απαραίτητες προϋποθέσεις για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων.
Έχουμε επίσης εισηγηθεί την πρόταξη του θέματος της Αμμοχώστου σε σχέση και με τις πιέσεις που δεχόμαστε για το απευθείας εμπόριο, ενώ ξεκάθαρα τοποθετούμαστε ενάντια στη συνέχιση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας αφού δεν εφαρμόζει το πρωτόκολλο της Άγκυρας, δεν αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο και δεν επιτρέπει τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.
Ομολογούμε ότι για πολλούς και διάφορους λόγους – που δεν είναι του παρόντος – η διάψευση της ελπίδας για «μια δίκαιη λύση», δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη. Η μεγαλύτερη έκπληξη και απογοήτευση προέρχεται από τη διάψευση των ελπίδων για μια «δίκαιη κοινωνία».
Πιστώσαμε αυτή την κυβέρνηση – και όχι άδικα πιστεύω – με κοινωνικές ευαισθησίες και δώσαμε ψήφο εμπιστοσύνης σε πολιτικές που επιβεβαίωσαν την εκτίμηση μας (π.χ. ενίσχυση των κοινωνικών παροχών, εκσυγχρονισμός του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μέτρα για τις ευάλωτες ομάδες πολιτών, τους πολύτεκνους, τα ανάπηρα άτομα κ.ο.κ.). Αξίζει να αναφερθεί ότι από το 2007 μέχρι το 2010 οι κοινωνικές παροχές του κρατικού προϋπολογισμού αυξήθηκαν από τα 875 εκατομμύρια στα 1251 εκατομμύρια, σημειώνοντας συνολική αύξηση 43% ή μέση ετήσια αύξηση 11%. Δηλαδή το ύψος των κρατικών κοινωνικών παροχών ήταν πολλαπλάσιο του ετήσιου ρυθμού αύξησης του κόστους ζωής και του πληθωρισμού. Είναι γεγονός ότι τα τρία τελευταία χρόνια το κοινωνικό κράτος διευρύνθηκε και ενισχύθηκε. Και ερχόμαστε στον υπό εξέταση προϋπολογισμό όπου παρατηρούμε ότι το σύνολο των κοινωνικών κρατικών δαπανών παραμένει στάσιμο, άρα ουσιαστικά μειώνεται εάν ληφθεί υπόψη – όπως οφείλουμε να κάνουμε – και ο καλπάζων πληθωρισμός. Ας σημειωθεί ότι η χώρα μας είχε το 2010 μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις στον πληθωρισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απότοκο των μεγάλων αυξήσεων της τιμής βασικών προϊόντων διαβίωσης όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και τα καύσιμα. Η τάση των αυξήσεων αναμένεται να συνεχιστεί μέσα στο 2011 μετά την απόφαση της κυβέρνησης για επιβολή του ΦΠΑ στα τρόφιμα και φάρμακα. Παράλληλα μαζί με τον πληθωρισμό αυξάνεται και η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, γεγονός που δημιουργεί αλυσιδωτά κοινωνικά προβλήματα.
Μιλούν για στόχευση των κοινωνικών παροχών. Είδαμε τί εννοούν σε συγκεκριμένα νομοσχέδια που κατατέθηκαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Προτείνει η κυβέρνηση μείωση των παροχών στην πολύτεκνη οικογένεια και περιορισμό της φοιτητικής χορηγίας στη βάση – λένε – εισοδηματικών κριτηρίων. Ως Οικολόγοι θεωρούμε ότι τα επιδόματα αλλά κυρίως οι χορηγίες και οι παροχές πρέπει να διακρίνονται από κοινωνική, οικονομική αλλά και οικολογική στόχευση αλλά τα εισοδηματικά κριτήρια δεν πρέπει να εφαρμόζονται στους ευαίσθητους τομείς της οικογένειας και της παιδείας, την ίδια ώρα που χωρίς στόχευση, εκατομμύρια ευρώ παρέχονται ως μορφή χορηγιών, παροχών ή διευκολύνσεων σε διάφορες ομάδες συμφερόντων όπως π.χ. τράπεζες, ξενοδόχοι, τουριστικοί πράκτορες ή developers των αναπτύξεων γκολφ ή μαρίνων μαμούθ κλπ. Διότι, κατά τη δική μας αντίληψη, η επένδυση στην παιδεία και στην εν γένει ανάπτυξη του πληθυσμού (ποσοτική και ποιοτική), δεν αποτελεί φιλανθρωπικό έργο, πολυτέλεια ή στοιχείο ελεημοσύνης. Είναι αδήριτη ανάγκη και αναγκαία επιλογή, εάν θέλουμε να έχουμε μέλλον ως λαός πάνω σ’ αυτό το νησί.
Η κυβέρνηση διατείνεται ότι έχει αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με μέτρα που τα διακρίνει η κοινωνική ευαισθησία σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες κατέφυγαν σε αντιλαϊκά μέτρα ή μέτρα που περιορίζουν το κοινωνικό κράτος. Και ερωτώ, κυρίες και κύριοι: Η αύξηση της ανεργίας, η αύξηση του πληθωρισμού και η παράλληλη ουσιαστική μείωση της αξίας των κοινωνικών παροχών συνιστούν χαρακτηριστικά διεύρυνσης του κοινωνικού κράτους; Όχι, βέβαια. Μια απλή θεώρηση των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας και η ανάλυση των προνοιών του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2011, αποδεικνύουν τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους.
Αλλά η «δίκαιη κοινωνία» δεν κρίνεται μόνο από το ύψος των κοινωνικών παροχών. Κρίνεται και από την ποιότητα της διοίκησης, την αξιοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ένας λαός που ταλαιπωρείται από συχνά φαινόμενα νεποτισμού, εξυπηρέτησης ημετέρων, ευνοιοκρατίας και κομματοκρατίας, ελπίζει ότι στα πλαίσια της «δίκαιης κοινωνίας» τα φαινόμενα της ά-χρηστής διοίκησης θα περιορίζονταν σε ένα κάποιο σημαντικό βαθμό τουλάχιστον. Κι όμως καθώς συμπληρώνονται τα τρία έτη διακυβέρνησης και καθώς καλούμαστε να ψηφίσουμε ακόμα ένα προϋπολογισμό, ο απολογισμός των σκανδάλων σηματοδοτεί ακόμα μια διάψευση. Η «δίκαιη κοινωνία» ως έκφραση της απαίτησης των πολιτών για αξιοκρατία, διαφάνεια και χρηστή διοίκηση, δεν υπάρχει στην Κύπρο του 2011.
Μας λένε οι κυβερνώντες ότι οι κοινωνικές παροχές περιορίζονται λόγω κρίσης. Πρέπει – λένε – να μειωθούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Μας παρουσιάζουν ένα προϋπολογισμό αλλά και μια προοπτική που στηρίζεται στη μείωση των αναπτυξιακών δαπανών, στην περικοπή θέσεων εργασίας στο δημόσιο και στον περιορισμό των κοινωνικών παροχών χωρίς να περιορίζει την αύξηση του ύψους των αποδοχών του δημοσίου. Εμείς θεωρούμε ότι η διαχείριση του ελλείμματος με τη μείωση των αναπτυξιακών δαπανών και των θέσεων εργασίας και το νοικοκύρεμα των λειτουργικών εξόδων, μπορεί να επιφέρει κάποια πρόσκαιρη βελτίωση των δημοσιοοικονομικών, αλλά δεν δίνει μακροπρόθεσμες λύσεις στα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν τα δημόσια οικονομικά. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα νέο όραμα για την οικονομία που θα δώσει προοπτική στη νεολαία μας και στις επερχόμενες γενιές κάτι που δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε ως υποψία στους προϋπολογισμούς του 2011.
Αντίθετα, μέσα από τις πρόνοιες του προϋπολογισμού για το κρατικό μισθολόγιο το χάσμα μεταξύ του ιδιωτικού και δημόσιου / ημικρατικού τομέα βαθαίνει και τείνει στη δημιουργία πολιτών δύο ταχυτήτων, αυτών που απολαμβάνουν ψηλούς μισθούς, προνόμια και ασφάλεια εργασίας και τους υπόλοιπους που τους μαστίζει η ανεργία και η φτώχεια.
Περιμέναμε από τον προϋπολογισμό του 2011, να διατηρεί τους υψηλούς ρυθμούς επέκτασης του κοινωνικού κράτους, να δημιουργεί θέσεις εργασίας με προγράμματα που θα παράγουν κοινωνικό έργο υποδομής, προγράμματα προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, προγράμματα στα οποία θα έχουν πρόσβαση οι μικρομεσαίοι και οι μη προνομιούχοι, νέοι επιστήμονες και οι γυναίκες. Ιδιαίτερα όσον αφορά το πεδίο του περιβάλλοντος – που αναδεικνύεται ως χώρος νέων δυνατοτήτων απασχόλησης και στη χώρα μας – περιμέναμε από τους κρατικούς προϋπολογισμούς του 2011 να παρουσιάζουν ένα έντονο αναπτυξιακό πρόγραμμα. Η Πράσινη Οικονομία θα μπορούσε να μας οδηγήσει στην αειφορία της οικονομίας, στην ανάπτυξη των εισοδημάτων και κατά συνέπεια των δημοσίων εσόδων.
Θεωρούμε ότι επιβάλλεται να επεκταθούμε σ’ αυτό το σημείο σε συγκεκριμένα παραδείγματα τα οποία μαρτυρούν την έλλειψη περιβαλλοντικής ευαισθησίας από μέρους των κυβερνώντων, ενώ παράλληλα πιστοποιούν ότι ως Οικολόγοι, υπεύθυνα και σοβαρά, πάντα καταθέτουμε προτάσεις και εισηγήσεις. Αλλά οι κυβερνώντες «αγρόν ηγόρασαν» και «ζεύγη βοών πέντε».
Περίπτωση Πρώτη:
Το 2007 το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών σε συνεργασία με το Τμήμα Οδικών Μεταφορών επεξεργάστηκε ένα σχέδιο απόσυρσης των παλιών αυτοκινήτων. Το σχέδιο εφαρμόστηκε το 2008 και το 2009 και είχε ως αποτέλεσμα περισσότερα από 20.000 παλιά, ρυπογόνα και επικίνδυνα αυτοκίνητα να πάρουν το δρόμο για τα εργοστάσια ανακύκλωσης. Το 2010 η κυβέρνηση αποφάσισε να αναστείλει το πρόγραμμα απόσυρσης των παλιών αυτοκινήτων. Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, σε μια προσπάθεια να πείσει την κυβέρνηση να επαναφέρει το σχέδιο απόσυρσης των παλιών αυτοκινήτων κατέθεσε μελέτες και εισηγήσεις. Δείξαμε ανοχή και υπομονή. Αποδεχθήκαμε ακόμα και την αύξηση του φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης με υπόσχεση από τον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών για επανέναρξη του προγράμματος ύψους 5 εκατομμυρίων μέσα στο 2010. Τί έγινε στην πράξη! Ο Υπουργός αθέτησε τη δέσμευση του και δεν κατέθεσε συμπληρωματικό νομοσχέδιο και ως εκ τούτου απόσυρση αυτοκινήτων δεν έγινε μέσα στο 2010. Σήμερα καλείται το κοινοβούλιο να εγκρίνει το πενιχρό ποσό των 2 εκατομμυρίων μέσα στα πλαίσια του κρατικού προϋπολογισμού του 2011, όταν οι ανάγκες της οικονομίας, της ασφάλειας στην οδήγηση και της προστασίας του περιβάλλοντος απαιτούν ένα ποσό της τάξης τουλάχιστον των δέκα εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο. Απόσυρση αυτοκινήτων θα γίνει σε πολύ περιορισμένο βαθμό μέσα στο 2011, αφήνοντας χιλιάδες σαράβαλα να κυκλοφορούν στους δρόμους, ως δημόσιοι κίνδυνοι και θανάσιμες καρμανιόλες. Παράλληλα η κυβέρνηση αποφάσισε να μην εφαρμόσει ποτέ το πρόγραμμα ύψους 4 εκατομμυρίων ευρώ για την περισυλλογή όλων των αχρήστων αυτοκινήτων που ρυπαίνουν την ύπαιθρο. Όλα τα πιο πάνω έχουν κοστολογηθεί και έχει υπολογιστεί ότι η εφαρμογή τους μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και επακόλουθα, κέρδος για την οικονομία και την κοινωνία.
Περίπτωση Δεύτερη:
Το 2008 το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών συνεργάστηκε με την Υπηρεσία Ενέργειας στον καταρτισμό ενός σύγχρονου προγράμματος χορηγιών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Κυπριακής αγοράς αλλά και στις υποχρεώσεις μας απέναντι στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την παραγωγή ηλεκτρισμού και ενέργειας από μη συμβατικά ορυκτά καύσιμα. Η επιτυχία του προγράμματος, που εφαρμόστηκε τελικά μέσα στο 2009, ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Σημειώθηκε μια μικρή επανάσταση στην αύξηση των αιτήσεων για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων, φωτοβολταϊκών στεγών και άλλων μορφών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Παράλληλα καταθέσαμε προτάσεις για προγράμματα χορηγιών στους κατοίκους ορεινών περιοχών για αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων ενεργοβόρων τζακιών με καινούργιες, φιλικές στο περιβάλλον και οικονομικές εστίες. Υπενθυμίζουμε επίσης την πρόταση μας για τις 5.000 δωρεάν φωτοβολταϊκές στέγες σε άπορες και πολύτεκνες οικογένειες. Ποιά ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης; Πάγωσε για οκτώ μήνες το πρόγραμμα χορηγιών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τώρα ετοιμάζεται να περιορίσει και το ύψος της χορηγίας. Τούτο, καθώς η Βουλή των Αντιπροσώπων, ακολουθώντας την πάγια πρόταση των Οικολόγων αύξησε το τέλος που καταβάλλουν οι καταναλωτές στο ειδικό ταμείο για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας από 0,22 του σεντ, σε 0,44 του σεντ ανά κιλοβατώρα. Η κυβέρνηση βάζει τρικλοποδιά σε ένα δυναμικό τομέα της οικονομίας, που μπορεί να προσφέρει νέες ευκαιρίες ανάπτυξης, θέσεις εργασίας, προοπτικές για επινόηση τεχνολογίας και καινοτομία.
Περίπτωση Τρίτη:
Καταθέσαμε μια ολοκληρωμένη πρόταση πρόληψης των πυρκαγιών στην ύπαιθρο που προνοούσε την εργοδότηση από τις κοινοτικές αρχές νέων και άνεργων ή την χρηματοδότηση ομάδων νέων για τον καθαρισμό των οδικών αρτηριών από τα ξερά χόρτα, την οργάνωση πυροφυλακίων και περιπόλων στις ευαίσθητες περιοχές, καθήκοντα στον τομέα τη πρόληψης των πυρκαγιών κ.α.. Η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση μας που θα έδινε εργασία σε εκατοντάδες νέους και θα συνέβαλε στη μείωση των πυρκαγιών στην ύπαιθρο. Έδωσε τα ίδια ποσά σε συνεργεία εργολάβων ενώ πλήρωσε το κόστος της αύξησης κατά 10% των αγροτικών πυρκαγιών αυτό το θερμό καλοκαίρι. Επιπλέον φέτος προσλήφθηκαν λιγότεροι εποχιακοί αγροπυροσβέστες οι οποίοι στο τέλος κινδύνεψαν να χάσουν και το ανεργειακό τους επίδομα.
Περίπτωση Τέταρτη:
Εισηγηθήκαμε την πρόσληψη με συμβόλαιο αριθμού επιστημονικών συνεργατών στο Τμήμα Περιβάλλοντος οι οποίοι θα αναλάμβαναν το έργο της εφαρμογής των νομοθεσιών που αφορούν τη ρύπανση. Σημειώνεται ότι το Τμήμα Περιβάλλοντος είναι το μοναδικό ίσως εποπτικό τμήμα της κυβέρνησης που αδυνατεί να υλοποιήσει τους στόχους του λόγω της μη λειτουργίας επαρχιακών γραφείων και της έλλειψης προσωπικού. Έτσι σήμερα «ο ρυπαίνων και δεν πληρώνει» στην Κύπρο αφού οι εκατοντάδες καταγγελίες δεν ελέγχονται σχεδόν ποτέ και ούτε επιβάλλονται τα υπό της νομοθεσίας πρόστιμα. Μελέτη του Υπουργείου Γεωργίας απέδειξε ότι ένας αριθμός 15 περίπου επιστημόνων θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το έργο, κατά τρόπο που η νομοθεσία να εφαρμόζεται ικανοποιητικά χωρίς το κράτος να επιβαρυνθεί με επιπλέον κόστος. Σημειώνω ότι την πρόταση μας υποστηρίζει το Υπουργείο Γεωργίας αλλά.... Επίσης να σας πληροφορήσω ότι εκατομμύρια ευρώ παραμένουν ανείσπρακτα από την ανεπαρκή εφαρμογή της νομοθεσίας για την περιβαλλοντική ευθύνη (χαρακτηριστικά παραδείγματα η ρύπανση της Αλυκής Λάρνακας από τα λύματα του αεροδρομίου, η ευθύνη της ΑΗΚ για την καταστροφική πυρκαγιά στο Σαϊττά, κλπ).
Κυρίες και κύριοι,
Πρέπει να αναφέρω ότι παρόμοιες προτάσεις έχουμε καταθέσει πάρα πολλές. Προτάσεις που αφορούν την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας για την ευημερία των ζώων (π.χ. ειδικό σώμα αστυνομίας των ζώων) ή την επαναφορά του περιβάλλοντος στους εκατοντάδες σκυβαλότοπους ή την επίσπευση του αποχετευτικού συστήματος στις μικρότερες κοινότητες της υπαίθρου κ.ο.κ. Η παράθεση των πολλών εισηγήσεων μας αποδεικνύει στην πράξη ότι υπάρχουν περιθώρια για εφαρμογή προγραμμάτων που δημιουργούν πράσινες θέσεις εργασίας, που να μην επιδεινώνουν τα δημόσια οικονομικά και να καλύπτουν το κόστος της εφαρμογής τους.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι στις πλείστες των περιπτώσεων έχουμε την συνεργασία των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών όχι όμως της πολιτικής ηγεσίας. Φαίνεται ότι οι πολιτικοί προϊστάμενοι των υπουργείων πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κόστος και στην ελλιπή εφαρμογή περιβαλλοντικών πολιτικών. Αρκεί μόνο να αναφέρω ότι η Κυπριακή Δημοκρατία αναμένεται να υποστεί βαρύ πρόστιμο για την μη εφαρμογή της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, ενώ γνωστή σε όλους μας είναι και η περίπτωση της Λίμνης Παραλιμνίου. Επίσης γνωστή είναι και η ιστορία με τα δικαιώματα των ρύπων τα οποία αναμένεται να αυξάνονται μέχρι το έτος 2015 (εάν έρθει μέχρι τότε το φυσικό αέριο) στο ποσό των 80 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο (και μετά το φυσικό αέριο αναμένεται να κυμανθούν στα ίδια επίπεδα, σύμφωνα με στοιχεία της ΡΑΕΚ).
Η παράθεση των προτάσεων μας για Πράσινη Οικονομία και Ανάπτυξη αποκαλύπτει επίσης ότι οι Οικολόγοι προσεγγίζουν με θετική διάθεση τα θέματα ανάπτυξης και την προσπάθεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.
Μακάρι να υπήρχε η ανάλογη ανταπόκριση από μέρους της κυβέρνησης. Είπαμε πιο πάνω για την αθέτηση των δεσμεύσεων όταν ψηφίσαμε την αύξηση του φόρου κατανάλωσης για τα καύσιμα κίνησης. Όταν ψηφίσαμε την αύξηση των φόρων στα καπνικά προϊόντα, απέφυγε και να δεσμευτεί ότι θα προχωρήσει στην εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και θεραπείας των συνεπειών του καπνίσματος. Όταν έφερε τη φορολογία για την ακίνητη ιδιοκτησία αρνήθηκε την πράσινη φορολογία των ακινήτων. Όταν έφερε την πολεοδομική αμνηστία, αρνήθηκε την περιβαλλοντική στόχευση. Όταν έφερε τον εταιρικό φόρο αρνήθηκε τη δημιουργία ταμείου ενίσχυσης των πράσινων δανείων.
Και η ιστορία συνεχίζεται....
Δυστυχώς, διαπιστώνεται μια κραυγαλέα αρνητική απορριπτική στάση της κυβέρνησης απέναντι στις προτάσεις και εισηγήσεις των Οικολόγων. Άλλωστε ποιός μπορεί να ξεχάσει την προσπάθεια για αποκλεισμό των Οικολόγων από τη Βουλή των Αντιπροσώπων μέσω του νόμου – λαιμητόμου, που επιχείρησαν να επιβάλλουν τα δύο μεγάλα κόμματα τον περασμένο Ιούνιο με την ευλογία της κυβέρνησης. Έφθασαν μέχρι το σημείο να μας αποκλείσουν από χορηγίες και προγράμματα, να μας αφαιρούν εκδηλώσεις παρεμβαίνοντας σε διεθνείς οργανισμούς και να μας συκοφαντούν ως το wikileaks της Κύπρου.
Την εκλογική υποστήριξη, την πολιτική στήριξη, τις θετικές εποικοδομητικές προτάσεις, ανταπέδωσαν με «όξος και χολήν».
Τα περιθώρια ανοχής και η πίστωση χρόνου εξαντλούνται. Άλλωστε έχουμε μπροστά μας ένα προϋπολογισμό που τα ελλείμματα του δεν είναι μόνο λογιστικά. Πρόκειται για ένα προϋπολογισμό των περικοπών στο κοινωνικό κράτος, που οδηγεί σε περαιτέρω διόγκωση το κρατικό μισθολόγιο, που συρρικνώνει την ανάπτυξη, που δεν εφαρμόζει νέες πολιτικές Πράσινης Ανάπτυξης.
Γιατί να τον υποστηρίξουμε;
