ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ CUCO ΚΑΙ LAAKSO ΚΑΙ Η ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Ο εποικισμός αποτελεί έγκλημα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. («έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» αναφέρθηκα πιο πριν ήδη). Σκοπός μας σήμερα είναι να αναδείξουμε αυτή τη σοβαρή πτυχή του Κυπριακού Προβλήματος. Θέτουμε το θέμα των εποίκων διότι θεωρούμε ότι η μαζική παρουσία των εποίκων αποτελεί (μαζί με την παρουσία των κατοχικών στρατευμάτων) το κυριότερο εμπόδιο στην εξεύρεση λύσης του Κυπριακού προβλήματος.
Με το πρόβλημα του εποικισμού ασχολήθηκε κατά καιρούς το Συμβούλιο της Ευρώπης με τις εκθέσεις Cuco (1992) και Laakso (2003) αλλά δεν δόθηκε συνέχεια ούτε λήφθηκαν οποιαδήποτε μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να οξύνεται. Άποψη μας είναι ότι οι εκθέσεις Cuco και Laakso δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Έτσι σήμερα φτάσαμε στο σημείο οι Τουρκοκύπριοι να αποτελούν μειονότητα μέσα στην ίδια τη κοινότητα τους, αφού παράνομα και κατά παράβαση κάθε διεθνούς κανόνα δικαίου επετράπη στους εποίκους να έχουν δικαίωμα ψήφου στις ‘εκλογές’ για ανάδειξη εκπροσώπων της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Ακόμη χειρότερα, τους επετράπη να ψηφίσουν και στο δημοψήφισμα που θα όριζε το μέλλον της Κύπρου, όπως συνέβη το 2004.
Η λύση με διάλογο και ειρηνικές διαδικασίες για εμάς είναι μονόδρομος. Είναι κατανοητό ότι για να βρεθεί λύση πρέπει να γίνουν αμοιβαίες παραχωρήσεις και από τις δυο πλευρές, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Παρά τις διαφορετικές θέσεις και τοποθετήσεις, πιστεύουμε ακράδαντα ότι εάν δεν υπήρχαν παρεμβάσεις από ξένες δυνάμεις οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν να καταλήξουν σε λύση που να διασφαλίζει την ενότητα της Κύπρου και την ευημερία όλων των νόμιμων πολιτών της. Οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι - ή τουλάχιστον όσοι πιστεύουν στην συνύπαρξη και στη λύση - είναι και οι ίδιοι θύματα του τουρκικού εποικισμού.
Η παρουσία όμως των εποίκων δυναμιτίζει κάθε πιθανότητα για τέτοια λύση γιατί απλά αποτελούν ξένο σώμα για την Κύπρο. Η μαζική παρουσία τους, αλλοιώνει τη σύνθεση του κυπριακού πληθυσμού και ειδικότερα αλλοιώνει τη φυσιογνωμία και τη βούληση της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους μπορεί να έχουμε διαφορές αλλά μας ενώνουν πολλά πράγματα. Με τους έποικους όχι. Το θέμα του εποικισμού δεν είναι λοιπόν μόνο θέμα νομικό και καταπάτησης αρχών του διεθνούς δικαίου. Οι έποικοι βρίσκονται παράνομα και πρέπει να φύγουν από την Κύπρο και να επιστρέψουν στη Τουρκία από όπου ήρθαν στη βάση οργανωμένου σχεδίου διαφορετικά δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να υπάρξει βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Όσον αφορά κάποιες περιπτώσεις ανθρωπιστικής φύσεως, αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου, και μόνο μετά την επίτευξη λύσης. Οι έποικοι δεν μπορεί ξανά να συμμετέχουν στη διαδικασία της λύσης μέσω της επανάληψης του λάθους του 2004 και της συμμετοχής τους σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα.
Εάν αυτά δεν γίνουν αποδεκτά τότε οι έποικοι θα αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί και να καταστρέψει κάθε προσπάθεια για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Τότε δεν θα έχει νόημα και η θέση «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους» και θα καταντήσει ένα λεκτικό πυροτέχνημα χωρίς περιεχόμενο.
Σύμφωνα με πολλές και συγκλίνουσες πληροφορίες, ο αριθμός των εποίκων έχει ξεπεράσει προ πολλού τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων που κατοικούν στα κατεχόμενα. Ο αριθμός τους ποικίλει ανάλογα με την πηγή πληροφόρησης. Θεωρώ ότι με ασφάλεια μπορεί κάποιος να αναφέρεται σε τουλάχιστον 250 χιλιάδες άτομα τα οποία έχουν καταγωγή την ηπειρωτική Τουρκία.
Πιστεύουμε ότι είναι επιτακτική άμεση ανάγκη να γίνει μια έγκυρη καταμέτρηση και καταγραφή των νόμιμων κατοίκων των κατεχομένων που είναι οι Τουρκοκύπριοι και οποίοι αποτελούν την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δυστυχώς με την έναρξη των συνομιλιών η Τουρκική πλευρά δεν δέχτηκε καν να δημιουργηθεί ομάδα εργασίας και τεχνική επιτροπή για να συζητήσει το θέμα των εποίκων, παρά το ότι είχε ζητηθεί από τον πρόεδρο Χριστόφια. Το θέμα της καταγραφής του πραγματικού πληθυσμού των Τουρκοκυπρίων είναι θεμελιώδες και αποτελεί για το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών τη λυδία λίθο των διαπραγματεύσεων.
Γίνεται τελευταία μία σχετική συζήτηση για την πρόταση (γενναιόδωρη προσφορά την αποκαλείται ο ίδιος) του Προέδρου Χριστόφια για παραμονή 50.000 εποίκων μετά τη λύση.
Λυπούμαι να παρακολουθώ κάποιους να επιχειρούν να δικαιολογήσουν αυτή την προσφορά με αναφορές σε αποδοχή ή κατά συνθήκη εισήγηση άλλων διαπραγματευτών, σε άλλες εποχές. Προσωπικά, και ως Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ την υστεροφημία κανενός, ούτε την ιστορική του υπόληψη. Υπερασπίζομαι την αλήθεια όταν ισχυρίζομαι ότι κανένας - μα κανένας διαπραγματευτής εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων στο παρελθόν - κατέθεσε πρόταση πριν καν αρχίσει η διαπραγμάτευση για 50.000 εποίκους.
Λοιπόν – όπως είπα – ως πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από αυτή την πρόταση προτείνουμε να απαιτηθεί η άνευ όρων άμεση καταμέτρηση και καταγραφή των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, οι οποίοι θα δικαιούνται να παραμείνουν και να συμμετάσχουν στους θεσμούς και τα όργανα του νόμιμου κράτους. Αυτή η καταγραφή για να είναι αξιόπιστη πρέπει να γίνει με τη βοήθεια και την επίβλεψη του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θέση αυτή υιοθετήθηκε πρόσφατα από την ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, και πρέπει επιτέλους να γίνει σεβαστή απ’ όλους. Για μας δεν είναι αρκετό να ακούμε ότι δεν έγινε αποδεκτή η απογραφή πληθυσμού από τον Ταλάτ. Τί σημαίνει αυτό; Τελικά, το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης καθορίζεται από τον Ταλάτ; Έχω την άποψη ότι αυτή η προκλητική στάση του Ταλάτ δίνει κάθε λογική βάση στον διαπραγματευτή μας, τον Πρόεδρο Χριστόφια, να αποσύρει τη γενναιόδωρη προσφορά του για παραμονή 50.000 εποίκων στην Κύπρο μετά τη λύση. Αφού ο κ. Ταλάτ αρνείται την άμεση καταγραφή, τότε η πρόταση Χριστόφια πρέπει να αποσυρθεί. Αυτό απαιτεί η κοινή λογική, αυτό απαιτεί το ίδιο το συμφέρον του Κυπριακού λαού, στο σύνολο του (τολμώ να πω Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων).
Η Κύπρος είναι πλέον πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκή Ένωσης. Όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, είναι ευρωπαίοι πολίτες. Ας καλέσουμε λοιπόν την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει πρωτοβουλία για το θέμα των Εποίκων. Στο κάτω κάτω οι Έποικοι βρίσκονται παράνομα σε Ευρωπαϊκό έδαφος, όπως καθορίζεται στη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, το θέμα δεν είναι τι θέλει και τι αποδέχεται ο Ταλάτ. Το θέμα είναι τι ζητά η Κύπρος από τους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία μετέχουμε με την ιδιότητα του μέλους.
Φρονώ και εισηγούμαι η Βουλή των Αντιπροσώπων να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλίας και να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ανάληψη του έργου της άμεσης και ανεξάρτητης απογραφής πληθυσμού.
Ο σκοπός αυτής της συζήτησης για το θέμα των εποίκων πρέπει να συμβάλει στη διατήρηση και ενίσχυση της προοπτικής μιας λύσης η οποία θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένων και των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων με τους οποίους μπορούμε και θέλουμε να ζήσουμε μαζί σ’ ένα ενωμένο κράτος δικαίου, δημοκρατικό και σύγχρονο, που να σέβεται τα δικαιώματα και τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες χωρίς παρεκκλίσεις, μια πολιτεία μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης κοινή πατρίδα για όλα τα παιδιά της.
Με το πρόβλημα του εποικισμού ασχολήθηκε κατά καιρούς το Συμβούλιο της Ευρώπης με τις εκθέσεις Cuco (1992) και Laakso (2003) αλλά δεν δόθηκε συνέχεια ούτε λήφθηκαν οποιαδήποτε μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να οξύνεται. Άποψη μας είναι ότι οι εκθέσεις Cuco και Laakso δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Έτσι σήμερα φτάσαμε στο σημείο οι Τουρκοκύπριοι να αποτελούν μειονότητα μέσα στην ίδια τη κοινότητα τους, αφού παράνομα και κατά παράβαση κάθε διεθνούς κανόνα δικαίου επετράπη στους εποίκους να έχουν δικαίωμα ψήφου στις ‘εκλογές’ για ανάδειξη εκπροσώπων της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Ακόμη χειρότερα, τους επετράπη να ψηφίσουν και στο δημοψήφισμα που θα όριζε το μέλλον της Κύπρου, όπως συνέβη το 2004.
Η λύση με διάλογο και ειρηνικές διαδικασίες για εμάς είναι μονόδρομος. Είναι κατανοητό ότι για να βρεθεί λύση πρέπει να γίνουν αμοιβαίες παραχωρήσεις και από τις δυο πλευρές, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Παρά τις διαφορετικές θέσεις και τοποθετήσεις, πιστεύουμε ακράδαντα ότι εάν δεν υπήρχαν παρεμβάσεις από ξένες δυνάμεις οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι θα μπορούσαν να καταλήξουν σε λύση που να διασφαλίζει την ενότητα της Κύπρου και την ευημερία όλων των νόμιμων πολιτών της. Οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι - ή τουλάχιστον όσοι πιστεύουν στην συνύπαρξη και στη λύση - είναι και οι ίδιοι θύματα του τουρκικού εποικισμού.
Η παρουσία όμως των εποίκων δυναμιτίζει κάθε πιθανότητα για τέτοια λύση γιατί απλά αποτελούν ξένο σώμα για την Κύπρο. Η μαζική παρουσία τους, αλλοιώνει τη σύνθεση του κυπριακού πληθυσμού και ειδικότερα αλλοιώνει τη φυσιογνωμία και τη βούληση της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας. Με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους μπορεί να έχουμε διαφορές αλλά μας ενώνουν πολλά πράγματα. Με τους έποικους όχι. Το θέμα του εποικισμού δεν είναι λοιπόν μόνο θέμα νομικό και καταπάτησης αρχών του διεθνούς δικαίου. Οι έποικοι βρίσκονται παράνομα και πρέπει να φύγουν από την Κύπρο και να επιστρέψουν στη Τουρκία από όπου ήρθαν στη βάση οργανωμένου σχεδίου διαφορετικά δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να υπάρξει βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Όσον αφορά κάποιες περιπτώσεις ανθρωπιστικής φύσεως, αυτές μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου, και μόνο μετά την επίτευξη λύσης. Οι έποικοι δεν μπορεί ξανά να συμμετέχουν στη διαδικασία της λύσης μέσω της επανάληψης του λάθους του 2004 και της συμμετοχής τους σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα.
Εάν αυτά δεν γίνουν αποδεκτά τότε οι έποικοι θα αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί και να καταστρέψει κάθε προσπάθεια για δίκαιη και βιώσιμη λύση. Τότε δεν θα έχει νόημα και η θέση «λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους» και θα καταντήσει ένα λεκτικό πυροτέχνημα χωρίς περιεχόμενο.
Σύμφωνα με πολλές και συγκλίνουσες πληροφορίες, ο αριθμός των εποίκων έχει ξεπεράσει προ πολλού τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων που κατοικούν στα κατεχόμενα. Ο αριθμός τους ποικίλει ανάλογα με την πηγή πληροφόρησης. Θεωρώ ότι με ασφάλεια μπορεί κάποιος να αναφέρεται σε τουλάχιστον 250 χιλιάδες άτομα τα οποία έχουν καταγωγή την ηπειρωτική Τουρκία.
Πιστεύουμε ότι είναι επιτακτική άμεση ανάγκη να γίνει μια έγκυρη καταμέτρηση και καταγραφή των νόμιμων κατοίκων των κατεχομένων που είναι οι Τουρκοκύπριοι και οποίοι αποτελούν την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δυστυχώς με την έναρξη των συνομιλιών η Τουρκική πλευρά δεν δέχτηκε καν να δημιουργηθεί ομάδα εργασίας και τεχνική επιτροπή για να συζητήσει το θέμα των εποίκων, παρά το ότι είχε ζητηθεί από τον πρόεδρο Χριστόφια. Το θέμα της καταγραφής του πραγματικού πληθυσμού των Τουρκοκυπρίων είναι θεμελιώδες και αποτελεί για το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών τη λυδία λίθο των διαπραγματεύσεων.
Γίνεται τελευταία μία σχετική συζήτηση για την πρόταση (γενναιόδωρη προσφορά την αποκαλείται ο ίδιος) του Προέδρου Χριστόφια για παραμονή 50.000 εποίκων μετά τη λύση.
Λυπούμαι να παρακολουθώ κάποιους να επιχειρούν να δικαιολογήσουν αυτή την προσφορά με αναφορές σε αποδοχή ή κατά συνθήκη εισήγηση άλλων διαπραγματευτών, σε άλλες εποχές. Προσωπικά, και ως Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ την υστεροφημία κανενός, ούτε την ιστορική του υπόληψη. Υπερασπίζομαι την αλήθεια όταν ισχυρίζομαι ότι κανένας - μα κανένας διαπραγματευτής εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων στο παρελθόν - κατέθεσε πρόταση πριν καν αρχίσει η διαπραγμάτευση για 50.000 εποίκους.
Λοιπόν – όπως είπα – ως πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από αυτή την πρόταση προτείνουμε να απαιτηθεί η άνευ όρων άμεση καταμέτρηση και καταγραφή των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, οι οποίοι θα δικαιούνται να παραμείνουν και να συμμετάσχουν στους θεσμούς και τα όργανα του νόμιμου κράτους. Αυτή η καταγραφή για να είναι αξιόπιστη πρέπει να γίνει με τη βοήθεια και την επίβλεψη του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θέση αυτή υιοθετήθηκε πρόσφατα από την ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, και πρέπει επιτέλους να γίνει σεβαστή απ’ όλους. Για μας δεν είναι αρκετό να ακούμε ότι δεν έγινε αποδεκτή η απογραφή πληθυσμού από τον Ταλάτ. Τί σημαίνει αυτό; Τελικά, το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης καθορίζεται από τον Ταλάτ; Έχω την άποψη ότι αυτή η προκλητική στάση του Ταλάτ δίνει κάθε λογική βάση στον διαπραγματευτή μας, τον Πρόεδρο Χριστόφια, να αποσύρει τη γενναιόδωρη προσφορά του για παραμονή 50.000 εποίκων στην Κύπρο μετά τη λύση. Αφού ο κ. Ταλάτ αρνείται την άμεση καταγραφή, τότε η πρόταση Χριστόφια πρέπει να αποσυρθεί. Αυτό απαιτεί η κοινή λογική, αυτό απαιτεί το ίδιο το συμφέρον του Κυπριακού λαού, στο σύνολο του (τολμώ να πω Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων).
Η Κύπρος είναι πλέον πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκή Ένωσης. Όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, είναι ευρωπαίοι πολίτες. Ας καλέσουμε λοιπόν την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει πρωτοβουλία για το θέμα των Εποίκων. Στο κάτω κάτω οι Έποικοι βρίσκονται παράνομα σε Ευρωπαϊκό έδαφος, όπως καθορίζεται στη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, το θέμα δεν είναι τι θέλει και τι αποδέχεται ο Ταλάτ. Το θέμα είναι τι ζητά η Κύπρος από τους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία μετέχουμε με την ιδιότητα του μέλους.
Φρονώ και εισηγούμαι η Βουλή των Αντιπροσώπων να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλίας και να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ανάληψη του έργου της άμεσης και ανεξάρτητης απογραφής πληθυσμού.
Ο σκοπός αυτής της συζήτησης για το θέμα των εποίκων πρέπει να συμβάλει στη διατήρηση και ενίσχυση της προοπτικής μιας λύσης η οποία θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, συμπεριλαμβανομένων και των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων με τους οποίους μπορούμε και θέλουμε να ζήσουμε μαζί σ’ ένα ενωμένο κράτος δικαίου, δημοκρατικό και σύγχρονο, που να σέβεται τα δικαιώματα και τις βασικές ανθρώπινες ελευθερίες χωρίς παρεκκλίσεις, μια πολιτεία μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης κοινή πατρίδα για όλα τα παιδιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου